واقعا راست گفتن با نوشتن بعضی حرفها دل ادم سبک نمیشه بلکه دردش زیادتر میشه این کره خاکی خیلی دردارو رو دل ادمی میزار که نمی تونی چطوری باهاش مقابله کنی فقط باید سکوت کرد ولی سکوت درد خوردها گریس
و چه زیبا گفت سهراب سپهری: باید امروز حواسم باشد که اگر قاصدکی را دیدم ،آرزوهایم را ، بدهم تا برساند به خدا.. به خدایی که خودم میدانم ،نه خدایی که برایم از خشم ، نه خدایی که برایم از قهر، نه خدایی که برایم ز غضب ساخته اند ... به خدایی که خودم میدانم ،به خدایی که دلش پروانه است ،و به مرغان مهاجر هر سال راه را میگوید، و به باران گفته است باغها تشنه شدند ، و حواسش حتی به دل نازک شب بو هم هست که مبادا که ترک بردارد.. به خدایی که خودم میدانم چه خدایی جانم.. پانزده مهرماه زادروز سهراب سپهری فرخنده باد.